با كمك محقق ایرانی انجام شد؛
ساخت جاده با ماسكهای بازیافتی
خراسان رضوی دانشمندان دانشگاه RMIT استرالیا بطور مداوم در حال ارائه روش هایی برای کاربرد مواد زائد بازیافت شده در مواد سازنده جاده ها با عملکرد بالا ازجمله ته سیگار، لاستیک های دور ریخته شده و آوار ساختمان ها هستند. آخرین تلاش آنان از اهمیت خاصی برخوردارست برای اینکه جهان با دومین سال شیوع ویروس کرونا مواجه می باشد، این پژوهشگران با بهره گیری از تکه های ماسکهای صورت در مواد ساخت جاده استفاده کردند که بگفته آنان تعدادی از مزایای مهندسی منحصربه فردی را ارائه می دهد.
به نقل از نیوز، روزانه حدود ۶.۸ میلیارد ماسک صورت یک بار مصرف در سراسر جهان مورداستفاده قرار می گیرد که مقادیر زیادی زباله تولید می کند. دانشمندان تلاش کردند تا با بهره گیری از تعدادی از این زباله ها در سنگدانه بتون بازیافتی (RCA) که از آوار ساختمان ایجاد می شود مورد استفاده قرار گیرد. این مواد معمولا بعنوان قسمتی از زیر طبقه، پایه، زیر پایه و آسفالتی است که لایه های یک جاده را می سازند.
گروه تحقیق دستورالعمل های مختلفی برای تهیه این نوع بتن را آزمایش کردند که از غلظت های مختلف تکه های ماسکهای جراحی (قسمت لایه های پلاستیکی غیر بافته شده) تشکیل شده بود. نتایج بررسی مشخص کرد که مخلوط ایده آل یک درصد تکه های ماسک صورت به همراه ۹۹ درصد RCA است که تحت آزمایش مطابق با استانداردهای مهندسی عمران جهت استفاده بعنوان سه لایه پایه یک جاده کاربردی خواهد بود. علاوه بر این، گروه دریافت که افزودن مواد ماسک، شکل پذیری و انعطاف پذیری ترکیب RCA را بهبود می بخشد.
دکتر محمد صابریان، محقق ارشد این تحقیق اظهار نمود: «این مطالعه اولیه امکان بازیافت ماسکهای صورت یک بار مصرف را در جاده ها موردبررسی قرارداد و ما بسیار هیجان زده شدیم که متوجه شدیم این ماده نه فقط موثر است، بلکه دارای مزایای واقعی مهندسی نیز هست. ما امیدواریم که این تحقیق زمینه را برای تحقیقات بیشتر فراهم آورد تا بوسیله روش های کنترل خطرات بهداشتی و ایمنی در مقیاس گسترده کار و بررسی نماییم که آیا انواع تجهیزات محافظت شخصی (PPE) برای بازیافت مناسب هستند یا خیر.»
دانشمندان می گویند: اگر از مواد جدید آنان برای ساخت جاده دوبانده به طول یک کیلومتر (۰.۶ مایل) استفاده گردد حدود ۳ میلیون ماسک استفاده می شود و از ۹۳ تن زباله برای رفتن به محل دفن جلوگیری می شود. واضح است که تدارکات جمع آوری این ماسک ها و تبدیل آنها به مواد جاده ای، چالش دیگری است، اما گروه امیدوار است که مطالعه آن بتواند به آنان در ایجاد تغییر در نحوه مشاهده نتایج زیست محیطی همه گیری کمک نماید.
پروفسور جی لی سرپرست این تحقیق می گوید: «ما می دانیم که حتی اگر این ماسک ها به درستی دفع شوند به محل دفن زباله می روند یا سوزانده می شوند. همه گیری کووید-۱۹ نه فقط یک بحران جهانی بهداشتی و اقتصادی به وجود آورده است بلکه تاثیرات شایان توجهی بر محیط زیست داشته است. اگر بتوانیم برای حل مشکل گسترده زباله، اقتصاد مدور شکل دهیم، می توانیم راهکارهای هوشمند و پایدار موردنیاز خودرا توسعه دهیم.»
نتایج این تحقیق در مجله Science of the Total Environment منتشرشده است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب