رئیس انجمن تئاتردرمانی:
فضای مجازی صدمه نیست
رئیس انجمن تئاتردرمانی ایران عقیده دارد: فضای مجازی صدمه نیست؛ اگر محتوا تولید نماییم، فضای مجازی یك فرصت استثنایی برای تولید، آموزش و ارتقا در حوزه فرهنگ و هنر و حتی بهبود وضعیت اقتصاد فرهنگ و هنر است.
به رغم گذشت چند ماه از شیوع کرونا و درگیری روز افزون بسیاری با این بیماری و فوت درصدی از جامعه، اطلاع رسانی های مختلف و هشدارهای دولتی، همچنان مساله ویروس کرونا موضوعی پرمخاطره در کشور است که سازمان و نهادهای گوناگونی را به چاره اندیشی برای آن واداشته است.
کرونا در این زمان حدودا تمام حوزه های جوامع را درگیر کرده و هیچ عرصه ای از گزند آن در امان نمانده است؛ فرهنگ و اقتصاد فرهنگ یکی از نخستین عرصه هایی بود که بعد از انتشار ویروس این بیماری با صدمه جدی مواجه گردید و بعد از تعطیلی و رکود عمده‌ی فضاهای فرهنگی و کاهش عرضه و تقاضای کالاها و خدمات فرهنگی، به شدت صدمه دید. بررسی اقتصاد فرهنگ و کوشش برای بهبود آن یکی از موضوعاتی است که احتیاج به بررسی و توجه فوری دارد و بر این اساس توسط گروه فرهنگی ایرنا با چاره جویی از استادان و صاحب نظران این عرصه پیگیری می شود.
مجید امرایی متخصص نمایش درمانی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا و در توضیح مبحث اقتصاد فرهنگ بیان نمود: ما در شرایط موجود دو نگاه به اقتصاد فرهنگ می توانیم داشته باشیم؛ یک مورد این است که خودمان را از دنیا جدا ندیده و آگاه باشیم از صدمه ای که به حوزه های مختلف (اقتصاد، سیاست، فرهنگ، اجتماع و…) وارد شده است؛ جدا نیستیم و ما هم مانند تمام دنیا اپیدمی کوویذ ۱۹ را پشت سر می گذاریم.
وی اضافه کرد: این بیماری شرایطی را بوجود آورده که ما در همه حوزه ها بویژه حوزه فرهنگ و هنر و اقتصاد فرهنگ و هنر صدمه ببینیم و خسارت هایی را از این بابت متحمل شویم. همه دنیا امروز درگیر مصیبتی عالم گیر شده است که غافل گیرانه همه جهان را تحت تاثیر خودش قرار داده است.
نگاه دیگر این است که اقتصاد فرهنگ و هنر در هر کشور به صورت جزئی و خرد (در مقایسه با کلیت دنیا) از این شرایط متأثر شده و هر کشور نیاز دارد تا به صورت مجزا برای این مورد چاره اندیشی کرده و چاره ای بیابد. این وضعیت یعنی اقتصاد فرهنگ و هنر هم قبل از بحران شیوع کووید ۱۹ احتیاج به بررسی و سازمان دهی داشته و هم امروز این احتیاج به شدت احساس می شود.
دولت ها باید از حوزه فرهنگ و هنر حمایت کنند
امرایی افزود: برای رسیدن به اقتصاد فرهنگ و هنر دو دیدگاه وجود دارد؛ دیدگاه اول بر این تاکید دارد که فرهنگ و هنر و اقتصاد فرهنگ و هنر باید روی پای خودش بایستد و خودش را بچرخاند، خودگردان بوده و درآمد خودش را داشته باشد.
وی اضافه کرد: نگاه دیگر نگاه حمایتی و یارانه ای است که عموماً در تمام دنیا یارانه و بودجه ای برای فرهنگ و هنر و اقتصاد فرهنگ و هنر در نظر گرفته می شود؛ یعنی حمایت هایی که دولت ها باید از حوزه فرهنگ و هنر داشته باشند.
گلایه و شکوه اهالی فرهنگ و هنر امروز این است که حمایت های دولت (هم حمایت های مادی و هم حمایت های معنوی) در این شرایط بحرانی به درستی صورت نگرفته است.
وی در ادامه ضمن اشاره به مشکلات انجمن نمایش درمانی (دراماتراپی) ایران از زمان شیوع کووید ۱۹ با آن درگیر بوده است، خاطرنشان کرد: مجبور شدیم کلاس هایمان را بین دونفر و ۳ نفر برگزار نماییم یعنی کلاس هایی را که پیش از این حدود ۲۰ تا ۲۵ نفر گنجایش و ظرفیت داشت را به علت رعایت شیوه نامه های بهداشتی به ۲ یا ۳ نفر تقلیل داده ایم؛ ضمن این که در برگزاری کارگاه های شهرستان ها با مشکل گرفتار شده ایم و ناچار شدیم روند فرستادن استادان پروازی را لغو کرده و از استادان بومی همان مناطق برای آموزش استفاده نماییم.
بخشی از آموزش هایمان را در فضای مجازی برگزار کردیم؛ یعنی بخشی از کارگاه های ما به صورت مجازی برگزار شد، بخشی از آموزش هایی را که می شد غیرحضوری برگزار کرد به صورت مجازی آموزش دادیم، حتی ارتباطمان را با مؤسسات و سازمان های بین المللی قطع نکردیم کماکان با آنها هم ارتباط گرفتیم ضمن این که از تجارب آنها هم استفاده کردیم. ضمن این که تجارب خودمان را هم به آنها انتقال دادیم.
کرونا فرصتی بود که نباید از دست داد
رئیس انجمن تئاتردرمانی ایران ضمن اشاره به نیاز حوزه فرهنگ و هنر به برنامه ریزی حوزه های جدید، تصریح کرد: کرونا از همان چشم انداز اول نشان داد معضل و صدمه ای هست که دست کم تا یک سال آینده با ما خواهد بود و به نظر می رسید به مشکلات گسترده تری هم گسترش پیدا خواهد نمود. نظام حوزه برنامه ریزی فرهنگ و هنر ما باید از همین لحظه برنامه ها و باکس هایی را در حوزه آموزش و پرورش، فرهنگ و هنر به صورت غیرحضوری تدوین و بازتعریف کند؛ یعنی این آموزش های غیرحضوری در حوزه فرهنگ و هنر باید تعریف شوند تا بتوانند پاسخ گوی هم چین مواقع و هم چین مواردی باشند.
در این مفهوم کرونا به مثابه مواجهه با مساله ای بود که می شد از آن بعنوان یک فرصت و یک امکان استفاده نمود. مهم ترین و تاکید می کنم مهم ترین نکته تولید محتوا در فضای مجازی و غیرحضوری است. یعنی ما تا پیش از پیشامد کرونا به شکلی مصداق آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد بودیم. و مصرف کننده صرف تولیدات مجازی بودیم؛ اما کرونا شرایطی را ایجاد کرد که خیلی از تولیدات در این عرصه های فرهنگی و هنری در این زمان به صورت بومی تولید شوند؛ مثلاً در حوزه انیمیشن ورود کرده ایم و آموزش خیلی از نکات را ازین طریق به کودکان و نوجوانان انجام داده ایم.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی افزود: این مورد ظرفیت جدیدی است که حوزه فرهنگ و هنر باید از آن استفاده کافی را ببرد. فیلم، سینما می توانند از این حوزه و امکان جدید بهره ببرند؛ حتی تولیدات موسیقایی و قصه هایی که بشود از آنها در فضای مجازی بهره برد و سایت هایی که بتوانند آموزش غیرحضوری باشند برای کودکان و نوجوانان و برای سایر رده هایی که به حوزه های فرهنگی و هنری علاقه مند هستند، داشته باشند، همچون امکان هایی است که این فضا در اختیار ما قرار داده است.
در این مدت خیلی از همکاران ما از فضای اینترنت و غیرحضوری (اپلیکیشن های فضای مجازی مانند واتساپ، تلگراف، اینستاگرام و…) برای عرضه آموزش های خودشان استفاده کردند؛ امروز زمان آن رسیده که این فضاها را بعنوان فرصتی برای گشایش در حوزه فرهنگ و هنر ببینیم. تا قبل از جریان کرونا این فضاها را به اشتباه بعنوان یک صدمه تلقی می کردیم. فضای مجازی صدمه نیست، اگر تولید محتوا نماییم، فضای مجازی یک فرصت استثنایی برای تولید، آموزش و ارتقا در حوزه فرهنگ و هنر و حتی بهبود وضعیت اقتصاد فرهنگ و هنر است.
امرایی خاطرنشان کرد: در این زمان شاهد بودم چطور برخی هنرمندان آثاری را که در حوزه هنرهای تجسمی تولید کرده بودند، در همین فضای مجازی تبلیغ کردند و در همین فضا به فروش رساندند. درنتیجه کرونا فقط صدمه نبود؛ بخشی هم فرصت هایی به ما داد که امیدوارم از این مورد غافل نشویم چونکه هرچه زمان بیشتری بگذرد فرصت بیشتری از دست خواهیم داد. تا زمانی که مصرف کننده محتوایی خارج از مرزهای غیر بومی خودمان هستیم این مورد می تواند صدمه باشد اما باید هم در حوزه ملی جغرافیایی خودمان تولید محتوا نماییم و هم در حوزه جهانی.
در این مدت هنرمندانی چون کارگردان هایی که در حوزه نمایشی کار کرده بودند یا نقاشانی که آثار آثاری را تولید کرده بودند، در رویدادهای بین المللی موفق به کسب مقام شدند؛ البته باید فرصت های بیشتری ایجاد شود اما همچنان دولت باید نگاه حمایتی داشته باشد.
مجید امرایی (متولد ۱۳۴۸)، دراماتراپیست، کارگردان تئاتر، روزنامه نگار و استاد دانشگاه علامه طباطبایی است. وی در سال ۱۳۷۶ مدرک کارشناسی در رشته تئاتر در گرایش نمایشنامه نویسی از دانشگاه آزاد اراک دریافت کرد. بعد از آن هم مدرک کارشناسی ارشد خویش را از دانشکده هنر و معماری تهران در سال ۱۳۸۰ دریافت کرد. امرایی همینطور دارای مدرک دکترای دراماتراپی از انستیتو بین المللی هنر درمانی کشور فرانسه است. هم اکنون هم در حوزه و گرایش تخصصی نمایش درمانی فعالیت دارد.
از عمده فعالیتهای وی می توان به تجربه عملی بیست سال کار نمایش درمانی با گروه های مختلف همچون مصدومان جنگی، کانون اصلاح و تربیت و مراکز آموزشی اشاره نمود. همینطور وی بعنوان نمایش درمان گر در بیمارستان روانپزشکی سعادت آباد با مصدومان جنگی نمایش درمانی کار کرده است و مؤلف اولین کتاب تألیفی در حوزه نمایش درمانی با عنوان نمایش درمانی در راه تکامل در ایران سال ۱۳۸۹ است. امرایی در این عرصه تألیفات دیگری هم دارد. نمایش درمانی، نمایش درمانی در راه تکامل در ایران و نمایش درمانی راهی برای آزادسازی ذهن آثار تالیف شده توسط امرایی در حوزه نمایش درمانی است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب