آیا ماه می تواند به حفظ گونه های در معرض انقراض زمین کمک کند؟
بازار مقاله: با بهره گیری از یک مخزن زیستی قمری می توان از دمای سرد ماه برای حفظ نمونه های منجمد شده بهره برد و آنها را از انقراض کامل نجات داد.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا، آیا ماه می تواند به زودی خانه نمونه های زیستی منجمد موجودات در خطر انقراض زمین شود؟ تحقیقات جدید نشان میدهد که دانشمندان می توانند برای انجام این کار از نقاط سرد ماه که تعدادی از آنها میلیاردها سال است نور خورشید را ندیده اند، بهره گیرند.
به نقل از اسپیس، مطالعات اخیر نشان داده است که حدود هشت میلیون گونه روی زمین وجود دارد و بالاتر از یک میلیون از آنها در معرض خطر انقراض قرار دارند. این نگران کننده است و حتی می تواند تنها قسمتی از چالش باشد برای اینکه ممکنست گونه های زیادی وجود داشته باشند که حتی پیش از شناسایی منقرض شوند.
مفهوم جدیدی که توسط گروهی از دانشمندان به رهبری مری هاگدورن(Mary Hagedorn) از باغ وحش ملی اسمیتسونیان و موسسه زیست شناسی حفاظتی ابداع شده است، مزایا و چالش های ایجاد یک مخزن زیستی در ماه را بیان می کند. این مخزن خنک مواد سلولی شامل نمونه های پوست حیوانات و مواد سلولی فیبری را که سایر بافت ها یا اندام ها به نام سلول های فیبروبلاست در گونه های در خطر انقراض جهان به هم متصل می کند، حفظ می نماید.
این مخزن زیستی بالقوه ماه از فرآیندی به نام «حفظ سرمایشی» استفاده می نماید که به مفهوم انجماد عمیق مواد سلولی و القای نوعی انیمیشن معلق با بهره گیری از محیط طبیعی ماه است.
هاگدورن و همکارانش در مقاله ای که در روز چهارشنبه(۳۱ ژوئیه) انتشار یافت، نوشتند: به سبب وجود محرک های انسانی بی شمار، نسبت بالایی از گونه ها و اکوسیستم ها با تهدیدات بی ثباتی و انقراض مواجهند که سرعت آن بیش از توانایی ما برای نجات اینگونه ها در محیط طبیعی شان است.
چرا ماه را انتخاب می کنیم؟
اگر نتوانیم گونه را بطور کامل نجات دهیم، دستکم می توانیم تعدادی از نمونه ها را بوسیله انجماد نجات دهیم که بطور بالقوه می توانند برای شبیه سازی استفاده شوند. ما هم اکنون توانایی حفظ سرمایشی نمونه های زیستی را در اینجا روی زمین داریم، اما ثابت شده است که این ذخیره سازی چالش برانگیز است.
دلیل این است که، روی زمین، هیچ مکان طبیعی به اندازه کافی سرد نیست که بتوان ذخیره سازی سرمایشی را در آن اجرا کرد، بدین سبب ما باید به فناوری تکیه نماییم تا نمونه ها را منجمد نگه داریم. با این وجود، در نواحی قطبی ماه، نواحی دائمی در سایه مانند کف دهانه ها وجود دارد که بالاتر از دو میلیارد سال است که نور خورشید را ندیده اند.
در این مناطق، دما بطور معمول زیر منفی ۳۲۱ درجه فارنهایت(منفی ۱۹۶ درجه سانتیگراد) باقی می ماند. به این ترتیب، هاگدورن و همکارانش استفاده از این دماهای سرد در ماه را برای حفظ سرمایشی غیرفعال مراکز ذخیره سازی انجماد طولانی مدت پیشنهاد کردند.
البته، موانع لجستیکی زیادی برای غلبه بر پروژه مخزن زیستی ماه وجود دارد که آنها پیش بینی می کنند دهه ها بطول بیانجامد تا به نتیجه برسد.
نمونه ها نه فقط برای حمل و نقل فضایی باید بطور مناسب بسته بندی شوند، بلکه باید به شکلی نگهداری شوند که از سطوح تشعشع بالا در ماه محافظت شوند. و علاوه بر آن، موضوع همکاری و بودجه بین المللی وجود دارد. با این وجود، تیم امیدوار است که ایجاد یک مخزن زیستی قمری امکان پذیر باشد.
تنها زمان نشان میدهد که این پروژه شکست می خورد یا موفق می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب