کدام تلسکوپ برای نخستین بار حیات بیگانه را کشف می کند؟
بازار مقاله: یک مطالعه جدید نشان میدهد که «تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی» قادر به تصویربرداری و مطالعه مستقیم جو تعدادی از سیارات فراخورشیدی است که بطور بالقوه قابل سکونت هستند.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا، نگاهی به آینده علم سیارات فراخورشیدی نشان داده است که تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی(ELT) که در آینده پرتاب می شود، بهترین شانس ما در دو دهه آینده برای شناسایی نشانه های زیستی در جهان های صخره ای نزدیک است که به دور ستاره های دیگر می چرخند. این نتیجه یک مطالعه جدید است که برای توصیف جهان های خارج از منظومه شمسی با چشم انداز وسوسه انگیز میزبانی حیات، مانند پروکسیما قنطورس بی(Proxima Centauri b)، شبیه سازی شده است.
به نقل از اسپیس، این مطالعه به اخترشناسان اجازه می دهد تا اهداف مهم فراخورشیدی را در دهه ۲۰۳۰ و بعد از آن بررسی نمایند.
اخترشناسان علاوه بر اندازه گیری جرم، شعاع و دوره مداری سیارات فراخورشیدی با مطالعه اتمسفر آنها در مورد این جهان ها اطلاعات به دست می آورند. بعنوان مثال، تلسکوپ فضایی جیمز وب(JWST) این کار را از راه طیف سنجی گذری انجام می دهد. همانطور که یک سیاره از نقطه دید این تلسکوپ عبور می کند یا به عبارت دیگر، از مقابل ستاره خود حرکت می کند، بعضی از تشعشعات ستاره در جو سیاره فیلتر می شوند. هر مولکول جوی موجود در اتمسفر آن سیاره می تواند نور ستاره را جذب نماید. نکته مهم اینست که مولکول های مختلف در طول موج های خاصی جذب می شوند و این هر طول موج را امضای یک مولکول خاص می کند. بعنوان مثال، جیمز وب اخیرا نشانه هایی از متان و دی اکسید کربن را در جو سیاره فراخورشیدی K2-18b شناسایی کرده است.
با این وجود، تلسکوپ های ما فقط موفق به دیدن بخش کوچکی از سیارات درحال عبور از جلوی ستاره ی خود می شوند، به این معنا که دانشمندان باید از ابزار دیگری برای توصیف جوهای فراخورشیدی استفاده نمایند. این برای دنیاهایی که گذر ندارند و همینطور دنیاهایی که امکان دارد بدون فهمیدن ما گذر کنند صدق می کند.
یک گزینه در این مورد تصویربرداری مستقیم است اما تصویربرداری مستقیم از سیارات فراخورشیدی پیشنهاد دشواری است.
در حالیکه تابحال ده ها سیاره فراخورشیدی مانند HD 950086b تصویربرداری شده اند، اما همگی جهان های جوان و بزرگی هستند که هنوز در نتیجه فرایند شکل گیری خود داغ هستند. ازاین رو آنها در نور مادون قرمز در حالیکه در فاصله های زاویه ای بزرگ از ستاره والد خود قرار دارند، بشدت می درخشند. به عبارت دیگر، ما نمی توانیم هیچ جزئیاتی از این جهان ها ببینیم اما در الگوهای نوری آنها خطوط جذب پنهان در ارتباط با مولکول های جو وجود دارد. با این وجود، برای شناسایی این جزئیات طیفی، به یک تلسکوپ بسیار بزرگ برای به دست آوردن سیگنال نور سیاره نسبت به نویز داده های پس زمینه نیاز است.
تصویر مفهومی از تلسکوپ بسیار بزرگ بعد از تکیمل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب