لایه مرموز درون زمین ممکن است از سیاره دیگری آمده باشد!
بازار مقاله: از سطح تا هسته درونی، زمین دارای چندین لایه است که همچنان برای علم بصورت یک راز باقی مانده است. حالا، مشخص شده است که یکی از این لایه ها ممکنست از موادی از یک سیاره کاملا متفاوت تشکیل شده باشد.
به گزارش بازار مقاله به نقل از ایسنا، در اعماق سیاره ما یک لایه اسرارآمیز و ناهمگون به نام لایه D قرار دارد. این منطقه که در عمق حیرت آور ۳۰۰۰ کیلومتری زیر سطح زمین است، درست بالای مرزی قرار دارد که هسته بیرونی مذاب زمین را از گوشته جامد آن جدا می کند. برخلاف یک کره کامل، ضخامت لایه D به شدت در سرتاسر کره زمین متفاوت می باشد، بطوریکه تعدادی از مناطق بطور کامل فاقد این لایه هستند.
به نقل از اس اف، این تغییرات چشم گیر مدتهاست که ژئوفیزیکدانان را متحیر کرده است، آنها لایه D را ناهمگن توصیف می کنند که به مفهوم غیر یکنواخت بودن ترکیب آنست. با این وجود، یک مطالعه جدید ممکنست عاقبت این معمای قدیمی را حل کند که بیان می کند لایه D می تواند بقایای سیاره دیگری باشد که در ایام اولیه خود، میلیاردها سال پیش، با زمین برخورد کرده است.
این فرضیه بیان می کند که یک شی به اندازه مریخ با شدت زیاد به زمین اولیه برخورد کرده است و در پی آن یک اقیانوس جهانی از سنگ مذاب یا ماگما به وجود آورده است.
پژوهشگران براین باورند که ترکیب منحصربه فرد لایه D ممکنست پسماند این ضربه عظیم باشد که بطور بالقوه سرنخ های ارزشمندی درباره ی ایجاد سیاره ما دارد. یکی از جنبه های کلیدی نظریه آنها وجود آب قابل توجهی در این اقیانوس ماگمایی باستانی است. در صورتیکه منشاء این آب همچنان مورد بحث است، پژوهشگران بر روی آن چه که با شروع سرد شدن سنگ مذاب صورت گرفت تمرکز می کنند.
بگفته دکتر دنگ، محقق این مطالعه: دیدگاه غالب نشان میدهد که آب با سرد شدن به سمت کف اقیانوس ماگما متمرکز شده است. در مراحل پایانی، نزدیک ترین ماگما به هسته می توانست دارای حجم های آبی قابل مقایسه با اقیانوس های امروزی زمین باشد.
آیا اقیانوس پنهانی در داخل زمین وجود دارد؟
این محیط غنی از آب در کف اقیانوس ماگما شرایط فشار و دمای شدیدی را به وجود می آورد و واکنش های شیمیایی منحصربه فردی را بین آب و مواد معدنی به وجود می آورد.
پژوهشگران توضیح می دهند: تحقیق ما نشان میدهد که این اقیانوس ماگمای آب دار به ایجاد فاز غنی از آهن به نام پراکسید آهن-منیزیم کمک می نماید. این پراکسید تمایل بیشتری به ترکیب با آهن در مقایسه با سایر اجزای اصلی مورد انتظار در گوشته پایینی دارد.
بر طبق محاسبات، میل ترکیبی آن با آهن می تواند منجر به تجمع پراکسید غالبا دارای آهن در لایه هایی با ضخامت چند تا ده ها کیلومتر شود.
وجود چنین فاز پراکسید غنی از آهن، ترکیب معدنی لایه D را تغییر می دهد و با درک فعلی ما متفاوت می باشد. برمبنای مدل جدید ارائه شده، مواد معدنی در لایه D تحت سلطه مجموعه ای از سیلیکات های فقیر از آهن، پراکسید غنی از آهن و اکسید فقیر از آهن هستند. جالب توجه است که این پراکسید آهن دارای خواص منحصر به فردی است که می تواند تعدادی از خاصیت های ژئوفیزیکی گیج کننده لایه D را توضیح دهد. مانند مناطق با سرعت فوق العاده کم و لایه هایی با رسانایی الکتریکی بالا که هر دو از خاصیت های معروف لایه D هستند.
ناهمگونی ترکیبی
پژوهشگران می گویند: یافته های ما نشان میدهد که پراکسید غنی از آهن، که از آب باستانی در اقیانوس ماگما تشکیل شده است، نقش مهمی در شکل دهی ساختارهای ناهمگن لایه D داشته است.
پژوهشگران پیشنهاد می کنند که میل ترکیبی قوی پراکسید با آهن، تضاد چگالی شدیدی بین این بخش های غنی از آهن و مواد گوشته اطراف را به وجود می آورد. این اختلاف چگالی به عنوان یک عایق عمل می کند و از مخلوط شدن مناطق غنی از آهن با بقیه گوشته جلوگیری می کند.
این مدل به خوبی با نتایج مدل سازی عددی اخیر مطابقت دارد و نشان میدهد که ناهمگنی پایین ترین گوشته ممکنست یک خاصیت قدیمی باشد.
به عبارت دیگر، ناهمواری لایه D می تواند اثری ماندگار از تولد پر فراز و نشیب زمین باشد، یادگاری از شرایط سختی که در اقیانوس ماگمای باستانی وجود داشت که در اثر برخوردی غول پیکر که جهان ما را شکل داد، به وجود آمده است.
منبع: marketdoc.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب